Afgelopen week zat ik met mijn beide dochters aan de lunch toen de jongste, van zeven, mij ineens vroeg “Mam, op wie stem jij?”. Enigszins overvallen door de vraag antwoordde ik dat ik het nog niet wist. Waarop de volgende opmerking van haar kwam “ga jij op die meneer stemmen met die praatjes” eh……….wie bedoel je schatje?
Nou die de baas is van de tweede kamer…… En wie is dan de baas van de tweede kamer, vraag ik. Geert Wilders of zoiets.
Wat later op de middag, zeg mam, vanaf wanneer mogen we stemmen? Ik leg haar uit dat dit mag vanaf het moment dat ze 18 is.
Ik ben aan het koken. Mam, ik stem op D66 zegt ze. Op mijn vraag “ waarom?” geeft zij als antwoord dat zij het goede wil voor de mensen. Vervolgens leg ik haar uit dat eigenlijk alle partijen en alle lijsttrekkers het goede willen voor de mensen. Dat zij misschien wel verschillend zijn in wat naar hun mening het goede is, maar dat zij in de intentie niet verschillen.Aan tafel. “Mam, ga jij ook stemmen op D66?” “Misschien wel” zeg ik. Zij, nog steeds niet tevreden “en groen links dan mam?” “Wat vinden die dan goed? ”
Oordelen
Nu zul jij je misschien afvragen waarom ik deze conversatie hier wil delen. Het simpele feit dat een kind van zeven zich druk maakt over welke praatjesmaker ze moet kiezen. Zich nu al bewust is van het feit dat ze straks iets te kiezen heeft. Er over nadenkt wat het goede is voor de mensen. Daar kan menig volwassene een voorbeeld aan nemen. Mooi ook dat ze zich niet laat afschepen en vragen blijft stellen. Waarbij ik mijn uiterste best doe om haar duidelijk te maken dat de wereld niet slechts uit zwart of wit, goed of fout bestaat, en dat er veel nuance mogelijk is. Dat het belangrijk is dat ze vragen blijft stellen voordat ze iets van vindt. Dat sommige mensen ongenuanceerd zijn en groepen stigmatiseren en veroordelen.
En dan?
Dan zegt ze iets waar ik als ouder alleen maar heel trots over kan zijn. Mam, ik stem op degene die het normaal vindt dat jongens met jongens, meisjes met meisjes en jongens met meisjes trouwen want dat is heel normaal. En als je een transgender bent is dat ook normaal. Transgender?
“Ja dat je een meisje wordt als je een jongen bent of andersom.”
Mijn spellingscontrole kent dat woord niet eens en mijn dochter van 7 vindt het volkomen normaal en acceptabel.
Ik vertel haar dat ik misschien toch wel op D66 ga stemmen. Verheugd vraagt ze mij waarom. Mijn antwoord. “Zij stoppen veel geld in het onderwijs zodat jullie veel kunnen leren. Als jullie veel leren en jezelf ontwikkelen kunnen jullie dat gebruiken om straks het goede te doen voor de mensen.”
Nu lijkt ze eindelijk tevreden. De les nieuwsbegrip op school heeft haar nieuwsgierigheid aangewakkerd en haar bewustzijn vergroot.
Wij kunnen de huidige wereld misschien niet veranderen maar de toekomst ligt in handen van onze kinderen. Een betere wereld begint bij jezelf, en mijn jongste dochter is alvast begonnen.