Het is een feit, in november moeten we weer kiezen. Kiesrecht is een grondrecht in Nederland. En ik ben me bewust van het feit dat we dat moeten koesteren en moeten gebruiken om te bepalen hoe en wie ons vertegenwoordigt in het bestuur van ons land. Maar dat recht voelt voor mij nu meer als een niet te vervullen plicht.
Ik weet dat ik niet de enige ben die zich zorgen maakt over onze toekomst. Maar ik begin wel wat keuzestress te ontwikkelen m.b.t de komende verkiezingen. Eigenlijk voel ik me als burger en ondernemer een soort melkkoe. Ik mag alleen zelf bepalen door wie ik gemolken wordt.
Belasting.
Wij betalen steeds meer belasting. en er wordt straks belasting geheven op dingen waarvan ik denk, “Wie bedenkt dat?”
Op de website van de rijksoverheid staat waarom wij belasting betalen. De volgende tekst is daar te lezen.
Waarom betalen we belasting?
In Nederland betalen burgers en bedrijven allemaal belasting. Wil je weten
wat daarmee gebeurt? Kijk dan even mee.
De overheid gebruikt belastinggeld voor gemeenschappelijke
voorzieningen. Dit zijn voorzieningen voor ons allemaal. Zoals scholen,
snelwegen en natuur.
Belastingen maken ook zorg, uitkeringen en wonen voor ons allemaal
mogelijk. Dus ook voor jou.
Wanneer je naar je werk gaat, met de fiets, de auto of het OV, dan kan dit
dankzij belastinggeld. We dragen allemaal bij aan wegen, stations en het
spoor.
En we dragen ook allemaal bij
aan kanalen, bruggen en natuur. Zodat je in
een groene en gezonde omgeving kan leven.
En natuurlijk is goede zorg belangrijk. Wanneer het nodig is, kun je dankzij
belastinggeld naar een ziekenhuis, waar je hulp krijgt van artsen en
verpleegkundigen.
Iedereen in Nederland kan naar school. Ook jouw kinderen.
En om Nederland veilig te houden betalen we met elkaar voor brandweer
en politie. We dragen bij aan het leger … en ook aan de publieke omroep.
Zo maken we dankzij belastinggeld voorzieningen mogelijk waar iedereen
iets aan heeft.
Belastingen. Van ons allemaal, voor ons allemaal.
Hoe kan het nu dat ik dat als burger , en met mij een heel aantal anderen, dat niet zo ervaar. Waaruit blijkt dat wij belasting betalen om de noodzakelijke dingen voor onze samenleving geregeld te krijgen? Dan heb ik het over bestaanszekerheid, voedsel, een dak boven je hoofd, elektriciteit en stromend water, zorg wanneer je dat nodig hebt, een goede oude dag, de mogelijkheid tot een zinvolle invulling van je leven. Op dit moment voelt het meer alsof belastinggeld gebruikt wordt om ons steeds meer regels en beperkingen op te leggen en gaat het in mijn ogen vooral om de economie en geld.
Geld.
Wat maakt dat wij accepteren dat onze energiemaatschappijen miljarden verdienen terwijl een heel aantal burgers krom moeten liggen om het nog een beetje warm in huis te stoken en/of zich warm te kunnen douchen. Ik krijg altijd het idee dat marktwerking goed voor de burgers zou moeten zijn. Want concurrentie zou ervoor moeten zorgen dat de burger meer te zeggen heeft over wat hij waarvoor betaalt. Eh……….ik geloof niet dat dat helemaal gelukt is. Ik kan me de NUTS bedrijven nog herinneren ( ja zo oud ben ik al). Iedereen hetzelfde voor hetzelfde geld. En iets waar iedereen recht op heeft. Ik kan me ook het ziekenfonds nog herinneren. ( ja echt heel oud). Tegenwoordig zijn zorgverzekeraars degene die bepalen waar jij wel of geen recht op hebt m.b.t zorg. En dan het geld dat de farmacie verdient omdat wij compleet afhankelijk zijn van hetgeen zij weten te realiseren. En natuurlijk moet onderzoek en het maken van nieuwe medicijnen betaald worden. Maar moet men er daarna zoveel winst uithalen. We doen dit toch voor elkaar en met elkaar?
Het voelt alsof wij belasting betalen toch om zorgverzekeraars, farmaceuten, energiebedrijven aan miljardenwinst te helpen?
Zorg.
Je hoort mij niet zeggen dat vroeger alles beter was, veranderingen horen erbij maar het lijkt alsof we steeds verder afdrijven van een samenleving en de basis daarvan. Hoe kan het gebeuren dat we onze voetballers, autocoureurs, influencers miljoenen laten verdienen. En dat we tegen onze ouderen zeggen dat ze zo lang mogelijk zelfstandig moeten blijven omdat dat goed voor ze is terwijl de echte reden is dat zorg teveel geld kost met zoveel ouderen. En dat er te weinig mensen in de zorg wil werken, dus een gebrek aan personeel. Hoe zou dat nu komen. Ik zou me heel goed voor kunnen stellen dat onze jongeren kiezen voor een opleiding die leidt naar een baan met een veel hoger inkomen. En dat is gezien de stijgende kosten van energie, brandstof, levensmiddelen, huisvesting niet eens een onverstandige keuze.
Zeg ik nu dat het niet goed is voor ouderen om zo lang mogelijk zelfredzaam te blijven? Nee, Mijn punt is dat het voor ze bepaald wordt i.p.v. dat ze dat zelf mogen bepalen?
Onderwijs.
Wat te denken van het onderwijs. Dat onze leerkrachten met gemak 30 tot 35 leerlingen in een klas moeten hebben. Waarvan een gedeelte met een rugzak of leerproblematiek en allemaal veeleisende ouders die willen dat hun kind naar het vwo kan. Kinderen met een moeilijke thuissituatie, taalachterstand of ontwikkelingsachterstand. Allemaal bij elkaar in één klas. Om eerlijk te zijn vindt ik het soms thuis met twee verschillende kinderen al lastig, laat staan met dertig. En dan vragen we ons af waarom we zoveel leerkrachten tekort komen. En dan laat ik de administratieve rompslomp in zowel zorg als onderwijs nog onbenoemd. Alles moet vastgelegd en gedocumenteerd. Hoeveel tijd en geld zou dat kosten.
Samenleving.
Ik ben op zoek naar een samenleving waarin we ons realiseren dat we samen leven en dat betekent in mijn ogen dat je niet alleen bezig bent met wat je zelf nodig hebt. Dat je ook met elkaar kijkt hoe en wat anderen nodig hebben. Dat je met elkaar zorgt voor een eerlijke verdeling. Dat er geld is voor de dingen die een significante bijdrage leveren aan een leefbare samenleving. Waar tijd en geld is om voor elkaar te zorgen en van elkaar te leren. Waar basisvoorzieningen gewoon geregeld zijn.
Niets te klagen.
Ik wil niet klagen want we zijn een rijk land, Ik wil niet klagen want ik hou niet van negativiteit, ik wil niet klagen want er zijn heel veel mensen die het slechter hebben dan ik, ik wil niet klagen omdat ik eigenlijk meer ben van iets doen. Maar dat is nu precies waar ik dan nu een beetje vast loop. Wat kan ik hier aan doen. Ik heb zelf niet het idee dat we hierop invloed hebben door te gaan stemmen. Of misschien ben ik niet voldoende op de hoogte van de partijprogramma’s, waarbij ik me af vraag vanuit welk perspectief zo’n programma geschreven wordt. Daarnaast hou ik van zeggen wat je doet en doen wat je zegt zonder ingewikkelde vage politieke uitwegen waarom het toch niet gelukt is.
Het is niet makkelijk.
Nee, ik kan niet zelf de politiek in, die capaciteiten heb ik niet, ik begrijp denk ik heel goed hoe moeilijk het is. Ik heb wel eens geprobeerd om politieke stukken te lezen of de begroting van ons land te snappen. Maar echt……..ik begrijp daar echt helemaal niets van. Maar ja……ben ik ook niet voor opgeleid, ik heb nu eenmaal een ander vak gekozen. En ik heb soms ook moeite met de politiek in organisaties, daarom ben ik freelancer. Als freelancer ben ik in basis geen onderdeel van het systeem , dat maakt het makkelijker om de situatie te overzien en van een afstandje te bekijken Dat helpt.
Een betere wereld begint bij onszelf.
Toch zijn we geneigd te denken dat de regering het wel voor ons oplost. Ik hoop dat we nu doorhebben dat dat niet zo is. Dat wijzelf kunnen beslissen of we ons richten op zoveel mogelijk geld verdienen en bezit vergaren of dat we ons richten op het creëren van een samenleving waar je naar elkaar omkijkt, elkaar waar mogelijk helpt en waar je elkaar accepteert en ruimte geeft. Waar zou je meer aan hebben als je morgen ziek wordt. Als we allemaal ons beste beentje voor zetten en ons verbinden met anderen. Af en toe eens de tijd nemen om iemand te helpen in onze buurt. Dan doen wij in ieder geval iets om beter samen te leven.
Het blijft een lastige keuze.
Maar toch……….ik vindt deze keuze lastig, want welke partij vertegenwoordigt mijn behoefte en idealen? Welke partij geeft ons het idee dat we ons geen zorgen hoeven te maken over.
- Dat het leven straks onbetaalbaar wordt,
- Dat onze kinderen straks geen plek zullen hebben om te kunnen wonen.
- Dat we een Samenleving hebben waarin er geen tijd en ruimte is om elkaar te helpen en te ondersteunen waar nodig omdat we zo op onszelf gericht zijn.
- Dat ego’s en macht verhinderen dat men in dienst staat van de samenleving.
Ik ploeter me dus toch nog door de partijprogramma’s straks. En goede suggesties zijn altijd welkom.