In mijn vorige Blog schreef ik al over de levenslessen. Die dingen die jij je kinderen graag mee zou willen geven. Die ervaringen die jij al gehad hebt en die je met anderen kan delen in de hoop de ander daarmee te helpen. Een van die lessen die ik mijn kinderen graag mee geef gaat over het effect dat jij hebt op je omgeving. En dat wanneer je iets terug krijgt waar je niet op zat te wachten , je dit misschien zelf veroorzaakt hebt.
Jij doet iets met de ander.
Is het je wel eens opgevallen wat er gebeurt wanneer je zomaar goedemorgen tegen iemand zegt die je op straat tegen komt. Ook als je diegene nog niet kent of misschien wel juist als je diegene nog niet kent. Mijn kinderen ergeren zich dood aan mijn opgewekte goedemorgen maar als ik hen vraag of zij ook zien wat er met die mensen gebeurt dan moeten ze toch schoorvoetend toegeven dat de meeste van hen er toch ook ineens een stuk opgewekter uit zien dan dat ze daarvoor deden.
Spiegel.
Wij hebben sinds kort een pup in huis waarmee ik ook naar de puppycursus ga. Het grappige is dat deze pup in haar gedrag verdraaid veel op me lijkt. Ze kwispelt naar iedereen om contact te maken. Wil met iedereen wel spelen. Ze vertrouwt alles en iedereen, en is daarin niet terughoudend. Ze kan soms iets te druk en aanwezig zijn. En ze heeft duidelijk ook een eigen mening, is braver als ze los loopt dan aan de riem. Het is een extravert enthousiast type met veel energie. En als ik geïrriteerd ben over haar stoute puppygedrag, dan krijg ik onmiddellijk feedback op mijn eigen gedrag doordat ze nog irritanter wordt. Net of ik in de spiegel kijk, alleen het uiterlijk is anders.
Feedback.
Afgelopen week gaf ik iemand ongevraagde feedback op zijn rol in een bepaalde situatie. Goed bedoeld maar ik kreeg onmiddellijk feedback terug op mijn eigen rol in een andere situatie. Zinvol, dat wel want ook ik leer graag nog dingen. Maar het meest zinvolle was dat ik me realiseerde dat ik onmiddellijk terug kreeg wat ik zelf gaf.
Ik ben een vrouw van een zekere leeftijd met bijbehorende periodes waarin ik zeg maar niet de meest opgewekte bui kan hebben. Heb je enig idee wat dit doet met mijn omgeving? Ze zijn of weg, of beginnen tegen mij te klagen over alles wat hen ongemak bezorgt, en daar hoor ik dan meestal bij. Niet dat ik daardoor meteen in een andere mood te brengen ( want ja, hormonen doen hun eigen ding) maar het relativeert wel enorm. Ik word me meer bewust van mijn eigen gemopper en ben beter in staat om mezelf mijn eigen gedrag door de ogen van de ander te bekijken.
Invloed.
Wat ik met al deze voorbeelden maar wil zeggen is dat je zelf behoorlijk veel invloed hebt op hetgeen je van anderen terug krijgt. Gratis feedback zeg maar. Je kunt enorm veel over jezelf leren door te zien hoe anderen op jou reageren. Ben je zelf erg negatief over dingen, reken dan maar dat je veel negativiteit terug krijgt. Wil je dus dat men positief is over jou of over jouw ideeën, dan helpt het om zelf uit de negatieve hoek te blijven. Je kunt dus van tevoren bedenken wat je graag terug krijgt van de ander en zelf gedrag laten zien dat daartoe leidt. Vind je dat iemand vaak negatief is dan helpt het niet om te zeggen “doe eens niet zo negatief”. Dat klinkt nl lekker negatief en versterkt het negatieve gevoel alleen maar. Vraag bijvoorbeeld eens “Waar wordt jij nou blij van? “ of “ Welke dingen heb jij nog op de planning vandaag waar je blij van wordt?”. Ik durf garantie te geven op het effect.
Wat ik maar wil zeggen.
“Wat je geeft krijg je terug”.
Niet altijd meteen, soms op de langere termijn. Wil je dat mensen je vertrouwen? Dan moet jij de ander vertrouwen geven. Wil je dat iemand gul is naar je? Dan moet je zelf gul zijn. Wil je dat iemand zich open stelt? Dan moet jij jezelf open stellen. Wil je dat de ander zich kwetsbaar opstelt? Stel jezelf dan eerst kwetsbaar op. Wil je dat iemand minder loopt te klagen? Klaag dan zelf niet langer? Wat geef jij?