Daar kan ik niets aan doen. Je moet me maar nemen zoals ik ben. Ik heb het zelf ook best vaak geroepen toen ik nog wat jonger was. En nu hoor ik het anderen ook regelmatig zeggen. Ik werk veel met teams in de zorg. Daar hoor ik mensen vaak zeggen. Ja ik zou eigenlijk beter voor mezelf moeten zorgen, maar ja…….ik heb dat nooit geleerd. Ik pas me gewoon makkelijk aan. Zo ben ik nu eenmaal.
Misvatting.
Mijn antwoord is in dat geval vaak, dan is nu de tijd gekomen om dat te leren. Het is namelijk een misvatting om te denken dat je jezelf moet veranderen. Je hoeft niemand anders te zijn, maar het lijkt me gezonder dat je wel iets anders gaat doen dan dat je nu doet. Gepruttel, gesputter en meerdere redenen waarom ander gedrag niet kan zijn dan mijn deel. Maar ja……..zo snel laat ik me niet meer ontmoedigen.
Het past gewoon niet bij me.
Het is niet wie ik ben. Dat hoor ik mezelf nog steeds zeggen, vooral wanneer me gevraagd wordt te vertellen waar ik in uitblink. Dat heb ik niet echt geleerd, ben opgevoed met het motto “niet lullen maar poetsen”. Niet zeggen maar doen dus. Het wordt dus tijd dat ik het gewoon ga doen, maar dat even ter zijde. In de kern is het mijns inziens lastig om gedrag te veranderen wat raakt aan de waarden waarmee je bent opgegroeid. Waarden die je bij je identiteit horen. Iemand die opgegroeid is met de waarde zorgzaamheid en bescheidenheid zal het moeilijk vinden om voor zichzelf op te komen.
Ongemak.
Het is een uiterst ongemakkelijk gevoel om iets te doen dat het tegenovergestelde lijkt van dat wat bij je past. Het kan je onzeker maken en angst oproepen. Stel je voor dat anderen er iets van vinden, al vonden ze er waarschijnlijk toch al iets van. Stel dat ze je een opschepper vinden, of help, nog erger, een egoïst. Dan kun je maar beter je kop in het zand steken en roepen, zo ben ik nu eenmaal. Maar goed, iedereen is egoïstisch op een bepaalde manier. Want heel goed voor anderen zorgen geeft je zelf een goed gevoel, en dat is de enige reden waarom je dat blijft doen. Je doet het dus niet voor de ander maar voor jezelf. Je vindt jezelf stiekem een beter mens omdat je eerst voor anderen zorgt en dan pas voor jezelf. Ik vind mezelf stiekem een beter mens omdat ik niet opschep over mezelf en laat zien dat ik een harde werker ben.
Je hoeft jezelf niet te veranderen.
Je wordt niet ineens een heel ander persoon doordat jij je gedragspatronen een beetje aanpast. Een verandering van je gedrag heeft echter wel effect op je omgeving. Daar durf ik wel garantie op af te geven. En natuurlijk is dat ook ongemakkelijk, dat hoort erbij. Maar ongemak betekent groei. Je persoonlijkheid komt beter tot zijn recht wanneer de dingen in evenwicht zijn. Je kunt pas echt met aandacht voor de ander zorgen wanneer je ook aandacht hebt voor je eigen behoeftes. En je wanneer je kunt benoemen waar je kwaliteiten liggen dan weten anderen beter waarvoor ze je moeten inzetten.
Gewoon doen.
Trek je kop uit het zand en ga aan de slag. Gewoon oefenen met ander gedrag dan dat je gewend was. En ervaar eens of je minder jezelf bent. Het zou zomaar kunnen zijn dat je juist meer jezelf wordt. En hoe fijn is het om te worden wie je bent. Want jezelf heeft veel verschillende kanten en gezichten die allemaal gezien mogen worden. Een rups wordt ten slotte ook nooit een vlinder als die blijft zeggen zo ben ik nu eenmaal. Durf eens naar binnen te kijken en te zien welke kernwaarde jij als excuus gebruikt om je gedrag niet te hoeven veranderen. En als je dat weet probeer dan daarna eens iets heel ongemakkelijks te doen. En om dan meteen maar het goed voorbeeld te geven. ” Ik ben goed in het helpen van mensen die meer regie, meer plezier en meer resultaat willen bereiken”. Dus heb je hulp nodig? Bel mij dan. Veel succes!