Bovenstaande zin kent iedereen. Meestal vanuit het spel waarbij je een kleur noemt en anderen moeten raden waar je naar kijkt, of wat je in gedachten hebt. Het is dan wel iets wat zich in dezelfde ruimte bevindt of wat in ieder geval zichtbaar is voor de ander. Mijn jongste dochter heeft de gewoonte om te zien wat wij niet zien. Echter, in haar geval zien wij het echt niet. Ze roept onderweg in de auto, ik zie een vliegtuig. Wij allen ondersteboven en achterstevoren zittend om dat te zien wat zij ziet, zien dat vliegtuig niet. En zo ziet zij meer dan wij, bomen, bloemen en regenbogen. Dit tot grote frustratie van onze oudste dochter, die onmiddellijk de strijd aangaat waarbij ze de jongste ervan probeert te overtuigen dat het er niet is. Waarop zij doodleuk antwoord, “Jawel hoor, ik zie het echt”. Wanneer oudste dochter ongeveer op ontploffen staat probeer ik haar uit te leggen dat de jongste een speciale gave heeft.
En nu hoor ik je denken……….gave??????
Ja….een speciale gave. Want hoe mooi is het dat je kunt zien wat je wilt zien, zonder dat je een ander laat bepalen wat voor jou zichtbaar is. Stel je voor dat je een probleem hebt. Wanneer je in staat bent om de oplossing te zien die er nog niet is, wat zou dat opleveren? Stel je voor dat je in staat bent een helder beeld voor ogen te hebben van je dromen en doelen in het leven. Dat je kunt zien wat je graag wilt, ook al is het er nog niet.
Hoe krachtig is het dat je de dingen in je fantasie voor waar kunt nemen. Ik probeer haar altijd te overtuigen van haar gave, ook al is het voor haar een spel.
Het grappige is dat de oudste wanneer ze s ‘avonds alleen in bed ligt ook van alles hoort, ziet en fantaseert. Meestal zijn dit angstige fantasieën over wat er allemaal zou kunnen gebeuren, waar ze bang voor is. Herken je dat ook? Dat je fantaseert wat er allemaal mis kan gaan? Ben je ook geneigd dat eerder voor waar aan te nemen dan de fantasieën die je hebt over wat je zou willen bereiken?
Het verschil tussen mijn ene en mijn andere dochter is de manier waarop zij naar het leven kijken. De één ziet beren op de weg, de ander ziet mogelijkheden. En het mooie is dat ze van elkaar iets kunnen leren. Want om de mogelijkheden te benutten heb je beren op de weg nodig, beren die je uitnodigen om na te denken over welke strategie je gaat volgen. Mijn ene dochter heeft nog geen strategie, de ander ziet nog geen mogelijkheden. Maar wanneer je 7 en 8 bent is er nog veel tijd om dat te leren.
En nu daag ik jou uit om te zien wat anderen nog niet zien en de beren op de weg te gebruiken om je strategie te bepalen. Zodat wat jij ziet uiteindelijk ook door anderen gezien kan worden. Dat je succes creëert door te geloven dat wat jij ziet waar is, niet alleen de beren die er nog niet zijn, maar ook het uiteindelijke doel.
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is…………..